Ένα από τα πιο ισχυρά αιθέρια έλαια για τις
θεραπευτικές ιδιότητες και χρήσεις του είναι αυτό της λεβάντας, καθιστώντας το
ένα από τα αγαπημένα των νοικοκυριών, χαρίζοντας υγεία και ευεξία.
Έχει σύνθετη δομή χημικά με πάνω από 150 δραστικά
συστατικά, γεγονός που εξηγεί την
αποτελεσματικότητά του σε πολλές παθήσεις.
Το έλαιο λεβάντας διαθέτει εκπληκτικές ιδιότητες:
αντιφλεγμονώδεις, αντιμυκητιακή, αντικαταθλιπτικό, αντισηπτικό, αντιβακτηριακό,
αντιμικροβιακή, αντισπασμωδικό, αναλγητικό, υποτασικό και καταπραϋντικό.
Σύμφωνα με κατατοπιστικό άρθρο που μπορείτε να
διαβάσετε εδώ,
σε δοκιμές στις οποίες συμμετείχαν φοιτητές
Νοσηλευτικής στην Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών, ερευνητές διαπίστωσαν ότι στα
οφέλη του αιθέριου ελαίου λεβάντας περιλαμβάνονται η μείωση του άγχους και η μείωση
του ρυθμού παλμού.
Επίσης, στην αρωματοθεραπεία έχει αποδειχθεί ότι η
λεβάντα μειώνει την κατάθλιψη στην προχειρουργική επέμβαση.
Το αιθέριο έλαιο λεβάντας έχει και φαρμακευτικές
ιδιότητες.
Έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την κατάθλιψη, την
αϋπνία και τους πόνους. Ανεπίσημα στοιχεία δείχνουν ότι το έλαιο λεβάντας
ανακουφίζει τα άτομα με πονοκεφάλους και ρινική συμφόρηση.
Μέσω της όσφρησης έχει καταδειχθεί η αγχολυτική
δράση της λεβάντας σε αρκετές μικρές και μεσαίες κλινικές δοκιμές. Η αποτελεσματικότητα της λεβάντας στην
αρωματοθεραπεία, πιστεύεται ότι οφείλεται στις ψυχολογικές επιπτώσεις του
αρώματος σε συνδυασμό με φυσιολογικά αποτελέσματα των πτητικών ελαίων στο
μεταιχμιακό σύστημα.
Η όσφρηση λεβάντας έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στη
μείωση του άγχους, όπως μετρήθηκε με την κλίμακα διαβάθμισης Hamilton.
Επίσης, μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση μας.
Αποτελέσματα
κλινικών δοκιμών
Στο ίδιο άρθρο αναφέρονται τα παρακάτω
αποτελέσματα από την χρήση της λεβάντας
στην αρωματοθεραπεία, μετά από κλινικές δοκιμές. Ειδικότερα:
-Ο καθηγητής Dunn και οι συνεργάτες του απέδειξαν αγχολυτική δράση της λεβάντας χορηγώντας λάδι σε ασθενείς σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Τα άτομα έλαβαν τουλάχιστον 1 συνεδρία της αρωματοθεραπείας με 1% αιθέριο έλαιο λεβάντας. Σημαντικά αγχολυτικά αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στην 1η θεραπεία, αν και 2η και 3η θεραπείες δεν φαίνεται να είναι τόσο δραστικά.
-Ο καθηγητής Alaoui-Ismaili και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι το άρωμα λεβάντας θεωρείται από τα υποκείμενα να είναι πολύ ευχάριστο και συσχετίζεται με τις αλλαγές στο αυτόνομο νευρικό σύστημα.
-Ο καθηγητής Tysoe και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν μια μελέτη με έλαιο λεβάντας σε χρήση του καυστήρα με τη διάθεση του προσωπικού και το άγχος σε νοσοκομειακό περιβάλλον. Ένας σημαντικός αριθμός των ερωτηθέντων (85%) πίστευαν ότι το περιβάλλον εργασίας βελτιώνεται μετά τη χρήση του ελαίου λεβάντας.
-Ο καθηγητής Diego και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι τα άτομα που λαμβάνουν έλαιο λεβάντας (10%) με όσφρηση για 3 λεπτά αισθάνθηκαν πολύ πιο χαλαροί και είχε μειωθεί το άγχος, είχε βελτιωθεί η διάθεση τους και είχε αυξηθεί η βαθμολογία τους σε ένα δείκτη εγρήγορσης αλλά και η ταχύτητα τους στους μαθηματικούς υπολογισμούς.
-Ο καθηγητής Dunn και οι συνεργάτες του απέδειξαν αγχολυτική δράση της λεβάντας χορηγώντας λάδι σε ασθενείς σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Τα άτομα έλαβαν τουλάχιστον 1 συνεδρία της αρωματοθεραπείας με 1% αιθέριο έλαιο λεβάντας. Σημαντικά αγχολυτικά αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στην 1η θεραπεία, αν και 2η και 3η θεραπείες δεν φαίνεται να είναι τόσο δραστικά.
-Ο καθηγητής Alaoui-Ismaili και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι το άρωμα λεβάντας θεωρείται από τα υποκείμενα να είναι πολύ ευχάριστο και συσχετίζεται με τις αλλαγές στο αυτόνομο νευρικό σύστημα.
-Ο καθηγητής Tysoe και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν μια μελέτη με έλαιο λεβάντας σε χρήση του καυστήρα με τη διάθεση του προσωπικού και το άγχος σε νοσοκομειακό περιβάλλον. Ένας σημαντικός αριθμός των ερωτηθέντων (85%) πίστευαν ότι το περιβάλλον εργασίας βελτιώνεται μετά τη χρήση του ελαίου λεβάντας.
-Ο καθηγητής Diego και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι τα άτομα που λαμβάνουν έλαιο λεβάντας (10%) με όσφρηση για 3 λεπτά αισθάνθηκαν πολύ πιο χαλαροί και είχε μειωθεί το άγχος, είχε βελτιωθεί η διάθεση τους και είχε αυξηθεί η βαθμολογία τους σε ένα δείκτη εγρήγορσης αλλά και η ταχύτητα τους στους μαθηματικούς υπολογισμούς.
-Η καθηγήτρια Lewith και οι συνεργάτες της μελέτησαν
τα αποτελέσματα της λεβάντας στην αρωματοθεραπεία, στην κατάθλιψη και το άγχος
σε γυναίκες ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία. Οι επιδράσεις της
αρωματοθεραπείας μετρήθηκαν χρησιμοποιώντας την κλίμακα αξιολόγησης Hamilton
για την κατάθλιψη (HAMD) και την κλίμακα διαβάθμισης Hamilton
για το άγχος (HAMA). Με το άρωμα λεβάντας μειώθηκαν σημαντικά οι μέσες
βαθμολογίες των ΗΑΜΑ, προτείνοντας ένα αποτελεσματικό, χωρίς επεμβατικά μέσα
για τη θεραπεία του άγχους σε ασθενείς σε αιμοκάθαρση.
Η λεβάντα, με ή χωρίς μασάζ, μπορεί επίσης να μειώσει την αντίληψη του πόνου και την ανάγκη για τα συμβατικά αναλγητικά σε ενήλικες και παιδιά, αν και πιο αυστηρά ελεγχόμενες μελέτες είναι αναγκαίες…
Η λεβάντα, με ή χωρίς μασάζ, μπορεί επίσης να μειώσει την αντίληψη του πόνου και την ανάγκη για τα συμβατικά αναλγητικά σε ενήλικες και παιδιά, αν και πιο αυστηρά ελεγχόμενες μελέτες είναι αναγκαίες…
Ο συντάκτης του άρθρου χρησιμοποίησε
τις ακόλουθες πηγές:
1. Wittchen HU, Hoyer J. γενικευμένη αγχώδη διαταραχή: τη φύση και την πορεία. J Clin Ψυχιατρικής. 2001? 62 Συμπλ 11: 15-19? 20-21 συζήτηση.
2. Ohayon MM, Shapiro CM, Κένεντι SH. Διαφοροποίηση DSM-IV του άγχους και των καταθλιπτικών διαταραχών στο γενικό πληθυσμό: συννοσηρότητα και θεραπεία συνέπειες. Μπορεί J Psychiatry 2000? 45: 166-172.
3. Lawrence ΑΕ, Μπράουν ΤΑ. Διαφοροποίηση διαταραχή γενικευμένου άγχους από διαταραχή άγχους δεν ορίζεται διαφορετικά. J Nerv ΜΕΝΤ Dis. 2009? 197: 879-886.
4. Bandelow Β, Zohar J, Hollander Ε, et al. Παγκόσμια Ομοσπονδία Σωματείων Biological Psychiatry (WFSBP) κατευθυντήριες γραμμές για τη φαρμακολογική αντιμετώπιση του άγχους, ψυχαναγκαστική-καταναγκαστική και μετατραυματικού στρες διαταραχές πρώτη αναθεώρηση. Παγκόσμιο J Biol Ψυχιατρικής. 2008? 9: 248000000 με 312000000 εκατομμύρια.
5. Longo LP, Τζόνσον Β Τοξικομανίας: Μέρος Ι επιπτώσεις βενζοδιαζεπίνες από την πλευρά της, τον κίνδυνο κατάχρησης και εναλλακτικές λύσεις. Είμαι Ιατρός Fam. 2000? 61: 2.121 - 2.128.
6. Preskorn SH. Σύγκριση της ανεκτικότητας της βουπροπιόνης, φλουοξετίνη, ιμιπραμίνη, νεφαζοδόνη, παροξετίνη, σερτραλίνη, και βενλαφαξίνη. J Clin Ψυχιατρικής. 5? 56 (Suppl 6): 12 έως 21.
7. Trindade Ε, Δ Μένων, Topfer LA, Κολόμα C. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης και των τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών: μια μετα-ανάλυση. CMAJ. 1998? 159: 1245 - 1252.
8. Andrews G, GL Κάρτερ. Τι λέει ο κόσμος για τη θεραπεία τους γενικούς γιατρούς »του άγχους και της κατάθλιψης. Med J Aust. 2001? 175 (Συμπλ): S48-S51.
9. Piscopo Γ Kava Kava: Δώρο των νησιών. Alt Med αναθ 1997? 2: 355-381 [κριτική].
10. Lehmann EE, Kinzler J, J. Friedmann αποτελεσματικότητα ενός ειδικού εκχυλίσματος κάβα (Piper methysticum) σε ασθενείς με καταστάσεις άγχους, της έντασης και excitedness μη-ψυχική προέλευσης. Μια διπλή-τυφλή ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη της θεραπείας τεσσάρων εβδομάδων. Phytomedicine 1996? 3: 113 - 119.
11. Volz HP, Kieser Μ Kava-kava εκχύλισμα WS 1490 έναντι εικονικού φαρμάκου σε αγχώδεις διαταραχές. Μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο 25-εβδομάδων μελέτη εξωτερικά ιατρεία. Pharmacopsychiatry. 1.997? 30: 1-5.
12. Warnecke Γ Ψυχοσωματικής δυσλειτουργίες του τη γυναικεία κλιμακτήριο. Κλινική αποτελεσματικότητα και την ανοχή της κάβα εκχύλισμα WS 1490. Fortschr Med. 1991? 119-122 [στα γερμανικά].
13. De Leo V, La Marca Α, Morgante G, et al. Αξιολόγηση του συνδυασμού εκχυλίσματος κάβα με θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης για τη θεραπεία της μετεμμηνοπαυσιακής άγχους. Maturitas. 2001? 39: 185-188.
14. Harrer G, Sommer Η θεραπεία της ήπιας / μέτριας καταθλίψεις με Hypericum. Phytomedicine. 1994? 1: 3-8.
15. Ernst Ε βαλσαμόχορτο, ένα αντικαταθλιπτικό; Μια συστηματική, βάσει κριτηρίων κριτική. Phytomedicine. 1995? 2: 67-71.
16. Kasper S, Anghelescu IG, Szegedi A, et al. Ανώτερη αποτελεσματικότητα της Βότανο του Αγίου Ιωάννη WS εκχύλισμα 5570 σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη: μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πολυκεντρική μελέτη [ISRCTN77277298]. BMC Med. 2006? 4: 14.
17. Vorbach ΕΕ, Arnoldt ΚΗ, Hübner WD. Η αποτελεσματικότητα και η ανοχή του εκχυλίσματος βαλσαμόχορτο LI 160 έναντι ιμιπραμίνη σε ασθενείς με σοβαρή καταθλιπτικά επεισόδια σύμφωνα με το ICD-10. Pharmacopsychiatry. 1.997? 30 (suppl): 81-85.
18. Vorbach ΕΕ, Hübner WD, Arnoldt KH. Αποτελεσματικότητα και ανοχή του εκχυλίσματος Hypericum LI 160 σε σύγκριση με ιμιπραμίνη: τυχαιοποιημένη διπλή-τυφλή μελέτη με 135 εξωτερικοί ασθενείς. J Psychiatry Geriatr Neurol. 1994? 7 (suppl): S19-23.
19. Philipp Μ, Kohnen R, Hiller ΚΟ. Εκχύλισμα Hypericum έναντι ιμιπραμίνη ή εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με μέτρια κατάθλιψη: τυχαιοποιημένη πολυκεντρική μελέτη της θεραπείας για οκτώ εβδομάδες. BMJ. 1999? 319: 1534 με 1539.
20. Schrader Δ Ισοδυναμία του εκχυλίσματος βαλσαμόχορτο (ZE 117) και η φλουοξετίνη: μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη στην ήπια-μέτρια κατάθλιψη. Int Clin Psychopharmacol. 2000? 15: 61-68.
21. Η Woelk Σύγκριση μούστου και ιμιπραμίνη Αγίου Ιωάννη για τη θεραπεία της κατάθλιψης: τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη. BMJ. 2000? 321: 536-569.
22. Wheatley Δ LI 160, ένα απόσπασμα της βαλσαμόχορτο έναντι αμιτριπτυλίνη σε ελαφρώς έως μέτρια κατάθλιψη εξωτερικούς ασθενείς που ελέγχονται από έξι εβδομάδες κλινικής δοκιμής. Pharmacopsychiatry. 1.997? 30 (suppl): 77-80.
23. Volz HP, Laux σ πιθανή θεραπεία για την ουδό και την ήπια κατάθλιψη: μια σύγκριση των εκχυλισμάτων βαλσαμόχορτο και η φλουοξετίνη. Compr Ψυχιατρικής. 2000? 41 (2 Suppl 1): 133-137 [κριτική].
24. Harrer G, Hübner WD, Poduzweit Η αποτελεσματικότητα και η ανοχή του εκχυλίσματος Hypericum LI 160 σε σύγκριση με μαπροτιλίνης: Μια πολυκεντρική διπλή-τυφλή μελέτη. J Psychiatry Geriatr Neurol. 1994? 7 (suppl 1)? S24-S28.
25. Harrer G, U Schmidt, Kuhn U, ΒιΙΙθγ Α Σύγκριση της ισοδυναμίας μεταξύ εκχύλισμα Βότανο του Αγίου Ιωάννη LoHyp-57 και η φλουοξετίνη. Arzneimittelforschung. 1999? 49: 289-296.
26. Κατάθλιψη Hypericum Δίκη Study Group. Επίδραση του Hypericum perforatum (St John 's Wort) σε μείζονα καταθλιπτική διαταραχή: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. JAMA. 2002? 287: 1.807 - 1814.
27. Shelton RC, Keller MB, Gelenberg A, et al. Αποτελεσματικότητα της Βότανο του Αγίου Ιωάννη στη μείζονα κατάθλιψη: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. JAMA. 2001? 285: 1978 έως 1986.
28. Stafford Ν Γερμανία μπορεί να απαγορεύσει κάβα κάβα φυτικό συμπλήρωμα. Reuters, 19 Νοεμβρίου 2001.
29. Μ Escher, Desmeules J, Giostra Ε, Mentha Γ ηπατίτιδας συνδέονται με κάβα, ένα φυτικό φάρμακο για το άγχος. BMJ. 2001? 322: 139.
30. Μ Kraft, Spahn TW, Menzel J, et al. Κεραυνοβόλος ηπατική ανεπάρκεια μετά τη χορήγηση του αντικαταθλιπτικού Kava βότανα-Κάβα. Dtsch Med Wochenschr. 2001? 126: 970-972 [στα γερμανικά].
31. Strahl S, Ehret V, Dahm HH, Maier KP. Η νεκρωτική ηπατίτιδα μετά τη λήψη βότανα. Dtsch Med Wochenschr. 1998? 123: 1410-1414 [στα γερμανικά].
32. Russmann S, Lauterburg BH, Helbling Α Κάβα ηπατοτοξικότητα. Ann Intern Med. 2001? 135: 68-69 [επιστολή].
33. Markowitz JS, Donovan JL, DeVane CL, et al. Επίδραση της Βότανο του Αγίου Ιωάννη στο μεταβολισμό των φαρμάκων από την επαγωγή του κυτοχρώματος Ρ450 3Α4 ενζύμου. JAMA. 2003? 290: 1500 με 1504.
34. Greive Μ Α Modern Herbal. Νέα Υόρκη, Harcourt, Brace & Co, 1931.
35. Basch Ε, Foppa Ι, Liebowitz R, et al. Λεβάντα (Lavandula angustifolia Miller). J Herb Pharmacother. 2004? 4 (2): 63-78.
36. Blumenthal M, ed. Λεβάντα λουλούδι. Σε: The Complete Γερμανική Επιτροπή Ε Μονογραφίες. Ώστιν, Τέξας, αμερικανικό βοτανικό Συμβούλιο, 1998: 159-160.
37. Cavanagh ΕΕΔΕ, Wilkinson JM. Βιολογικές δραστηριότητες αιθέριο έλαιο λεβάντας. Phytother Res 2002? 16? 301-308.
38. Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία, 6η έκδοση, 2008.
39. [αριθ συγγραφέα απαριθμούνται]. Lavadulae Flos. Lavandulae aetheroleum. (Λεβάντα λουλούδι. Lavender Oil). ESCOP Μονογραφίες. Η επιστημονική βάση για Βοτανοθεραπεία Προϊόντα, 2η έκδ. Συμπλήρωμα. Νέα Υόρκη και τη Στουτγάρδη, Thieme, 2009: 147-156.
40. Η Aoshima, Hamamoto Κ Ενίσχυση των υποδοχέων GABAA που εκφράζονται σε ωοκύτταρα Xenopus από το άρωμα και phytoncid. Biosc ΒίοίβοηηοΙ Biochem 1999? 63: 743-748.
41. Lis-Balchin Μ, Hart Σ Μελέτες σχετικά με τον τρόπο δράσης του αιθέριου ελαίου της λεβάντας. Phytother Res 1999? 13 (6): 540-542.
42. Elizabetsky Ε, αλ MJE. Επιδράσεις της λιναλοόλης επί γλουταμινεργικής σύστημα στον εγκεφαλικό φλοιό αρουραίου. Neurochem Res 1995? 20: 461 έως 465.
43. Απ L, Barocci S, Sonnino S, et al. Λιναλοόλη τροποποιεί τις νικοτινικό κινητική υποδοχέα διαύλου ιόντων στη νευρομυϊκή σύναψη ποντίκι. Pharmacol Res. 2000? 42: 177-182.
44. Tisserand R, Τ Balacs ασφάλεια Αιθέριο έλαιο. Ένας οδηγός για Επαγγελματίες Υγείας. Harcourt 1999: Γλασκώβη.
45. Buchbauer G, Jirovetz L, W Jager, Dietrich Η Plank Γ Αρωματοθεραπεία: αποδείξεις για κατασταλτικές επιδράσεις του αιθέριου ελαίου της λεβάντας μετά την εισπνοή. Ζ Naturforsch Γ 1991? 46: 1067 έως 1072.
46. Πόρπη J. Αρωματοθεραπεία. Nurs Times. 1993? 89: 32-35.
47. Dunn C, J ύπνου, Collett Δ Τηλεπισκόπησης βελτίωση: Μια πειραματική μελέτη για την αξιολόγηση της χρήσης των μασάζ αρωματοθεραπείας και τις περιόδους ανάπαυσης σε μονάδα εντατικής θεραπείας. J Adv Νοσηλευτική. 1995? 21: 34-40.
48. Μ Hardy, Kirk-Smith MD, Stretch DD. Αντικατάσταση της φαρμακευτικής αγωγής για την αϋπνία από την οσμή του περιβάλλοντος. Lancet 1995? 346: 701.
49. Hudson R. Νοσηλευτική: η αξία της λεβάντας για την ανάπαυση και τη δραστηριότητα στους ηλικιωμένους ασθενείς. Συμπληρώνουν Ther Med. 1.996? 4: 52-57.
50. Wolfe Ν, Herzberg J. Can έλαια αρωματοθεραπείας προώθηση του ύπνου σε σοβαρά ασθενείς με άνοια; Int J Geriatr Psychiatry. 1996? 11: 926-927.
51. Itai Τ, Amayasu Η Kuribayashi Μ κ.ά.. Ψυχολογικές επιδράσεις της αρωματοθεραπείας σε χρόνια αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς. Ψυχιατρικής & Clin Neurosci. 2000? 54: 393-397.
52. Louis Μ, Κοβάλσκι SD. Η χρήση της αρωματοθεραπείας με τους ασθενείς ξενώνα για να μειώσετε τον πόνο, το άγχος και η κατάθλιψη και να προωθηθεί μια αυξημένη αίσθηση της ευημερίας. Am J Hosp Palliat Care. 2002? 19: 381-386.
53. Lehrner J, Marwinski G, S Lehr, Johren P, Deecke Λ περιβάλλοντος οσμές του πορτοκαλί και λεβάντα μείωση του άγχους και τη βελτίωση της διάθεσης σε ένα οδοντιατρείο. Physiol Behav. 2005? 86: 92-95.
54. Xu F, Κ Uebaba, Ogawa H, et al. Φαρμακο-φυσιο-ψυχολογικές επιπτώσεις της θεραπείας Ayurvedic λάδι που στάζει με αιθέριο έλαιο από Lavendula angustifolia. J Altern Συμπλήρωμα Med. 2008? 14 (8): 947-956.
55. Walsh Ε, Γ Wilson Συμπληρωματικές θεραπείες σε μακράς διαμονής νευρολογίας σε ασθενείς ρυθμίσεις. Nurs Stand. 1999? 13: 32-35.
56. Alaoui-Ismaili O, Vernet-Μόρι Ε, Dittmar Α, Delhomme G, Chanel J. Οσμή ηδονικές: σύνδεση με τη συναισθηματική ανταπόκριση εκτιμήθηκε με αυτόνομο παραμέτρους. Chem αισθήσεις. 1.997? 22 (3): 237-248.
57. Tysoe Π Η επίδραση για το προσωπικό των αιθέριων καυστήρες πετρελαίου στις ρυθμίσεις παρατεταμένη περίθαλψη. Int J Nurs Pract. 2000? 6: 110-112.
58. Ντιέγκο MA, Τζόουνς NA, T τομέα, κ.ά.. Αρωματοθεραπεία επηρεάζει θετικά την ψυχική διάθεση, ΗΕΓ πρότυπα της εγρήγορσης, και τα μαθηματικά υπολογισμούς. Int J Neurosci. 1998? 96: 217-224.
59. Lewith GT, Godfrey μ.Χ., Prescott Ρ Α μονή-τυφλή, τυχαιοποιημένη πιλοτική μελέτη αξιολόγησης το άρωμα της Lavandula angustifolia, ως θεραπεία για την ήπια αϋπνία. J Altern Συμπλήρωμα Med. 2005? 11 (4): 631-637.
60. Πόρπη J. χρήση της αρωματοθεραπείας ως συμπληρωματική θεραπεία για το χρόνιο πόνο. Altern Ther Υγείας Med 1999? 5: 42-51.
61. Bradley BF, Μπράουν SL, Chu S, Lea RW. Επιπτώσεις από του στόματος χορηγούμενης αιθέριο έλαιο λεβάντας σε απαντήσεις στην αγχωτική αποσπάσματα ταινιών. Hum Psychopharmacol. 2009? 24 (4): 319-330.
62. Kasper S, M Gastpar, Müller WE et al. Silexan, ένα από του στόματος παρασκεύασμα έλαιο Lavandula, είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της «υποσυνδρομική» διαταραχή άγχους: μια τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή. Int Clin Psychopharmacol 2010? 25: 277-287.
63. Η Woelk, Schlaefke S. Μια πολυκεντρική, διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη του παρασκευάσματος ελαίου λεβάντας Silexan σε σύγκριση με Lorazepam για γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. Phytomedicine. 2010? 17: 94-99.
64. Azkhondzadeh S, Kashani L, Fotouhi A, et al. Σύγκριση Mill Lavandula angustifolia. βάμμα και ιμιπραμίνη στην θεραπεία της ήπιας έως μέτριας κατάθλιψης: μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη. Prog Neuropsychopharmacol Biol Ψυχιατρικής. 2003? 27 (1): 123-127.
65. Stange R, S Schaper, Uehleke Β, Dienel Α, Σ Schlaefke μελέτη Φάσης ΙΙ για τις επιπτώσεις έλαιο λεβάντας (Silexan) σε ασθενείς με νευρασθένεια, μετατραυματικές διαταραχές άγχους ή διαταραχή σωματοποίηση. Εστίαση σε εναλλακτικές και συμπληρωματικές θεραπείες. 2007? 12: 46.
66. Tisserand R. Λεβάντα κτυπά βενζοδιαζεπίνες. Int J Aromather. 1,988? 1: 1-2.
67. Η Woelk, Καπούλα O, S Lehr, Schröter Κ, Weinholz Π Η σύγκριση των Κάβα WS ειδικό απόσταγμα 1490 και βενζοδιαζεπίνες στους ασθενείς με άγχος. Healthnotes κριτική. 1999? 6: 265-270.
68. Bielski RJ, Bose Α, Chang CC. Μια διπλή-τυφλή σύγκριση της εσιταλοπράμης και παροξετίνης στη μακροχρόνια θεραπεία της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής. Ann Clin Ψυχιατρικής. 2005? 17 (2): 65-69.
69. Allgulander C, Χάρτφορντ J, J Russell, et al. Φαρμακοθεραπεία της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής: τα αποτελέσματα της θεραπείας ντουλοξετίνης από μια συγκεντρωτική ανάλυση τριών κλινικών δοκιμών. Curr Med Res Ορίη. 2007? 23 (6): 1245-1252.
70. Hidalgo RB, Tupler LA, Davidson JR. Μια ανάλυση επίδραση μεγέθους των φαρμακολογικών θεραπειών για τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. J Psychopharmacol. 2007? 21: 864-872.
71. Η Woelk, Καπούλα O, S Lehr, Schröter Κ, Weinholz Π Η σύγκριση των Κάβα WS ειδικό απόσταγμα 1490 και βενζοδιαζεπίνες στους ασθενείς με άγχος. Healthnotes κριτική. 1999? 6: 265-270.
72. Bielski RJ, Bose Α, Chang CC. Μια διπλή-τυφλή σύγκριση της εσιταλοπράμης και παροξετίνης στη μακροχρόνια θεραπεία της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής. Ann Clin Ψυχιατρικής. 2005? 17 (2): 65-69.
73. Atanassova-Shopova S, Roussinov KS. Σε ορισμένες κεντρικές νευροτροπικός επιπτώσεις της αιθέριο έλαιο λεβάντας. Ιζν Inst Fiziol. 1970? 13? 69-77.
74. Leung AY, Foster Σ Εγκυκλοπαίδεια των κοινών φυσικών συστατικών που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, τα ναρκωτικά και τα καλλυντικά. John Wiley & Sons, New York, 1996: 339-342.
75. Henley DK, Lipson Ν, Korach KS, Bloch CA. Προεφηβικής γυναικομαστία συνδέεται με λεβάντα και τσάι έλαια δέντρο. Ν Engl J Med. 2007? 356: 479-485.
1. Wittchen HU, Hoyer J. γενικευμένη αγχώδη διαταραχή: τη φύση και την πορεία. J Clin Ψυχιατρικής. 2001? 62 Συμπλ 11: 15-19? 20-21 συζήτηση.
2. Ohayon MM, Shapiro CM, Κένεντι SH. Διαφοροποίηση DSM-IV του άγχους και των καταθλιπτικών διαταραχών στο γενικό πληθυσμό: συννοσηρότητα και θεραπεία συνέπειες. Μπορεί J Psychiatry 2000? 45: 166-172.
3. Lawrence ΑΕ, Μπράουν ΤΑ. Διαφοροποίηση διαταραχή γενικευμένου άγχους από διαταραχή άγχους δεν ορίζεται διαφορετικά. J Nerv ΜΕΝΤ Dis. 2009? 197: 879-886.
4. Bandelow Β, Zohar J, Hollander Ε, et al. Παγκόσμια Ομοσπονδία Σωματείων Biological Psychiatry (WFSBP) κατευθυντήριες γραμμές για τη φαρμακολογική αντιμετώπιση του άγχους, ψυχαναγκαστική-καταναγκαστική και μετατραυματικού στρες διαταραχές πρώτη αναθεώρηση. Παγκόσμιο J Biol Ψυχιατρικής. 2008? 9: 248000000 με 312000000 εκατομμύρια.
5. Longo LP, Τζόνσον Β Τοξικομανίας: Μέρος Ι επιπτώσεις βενζοδιαζεπίνες από την πλευρά της, τον κίνδυνο κατάχρησης και εναλλακτικές λύσεις. Είμαι Ιατρός Fam. 2000? 61: 2.121 - 2.128.
6. Preskorn SH. Σύγκριση της ανεκτικότητας της βουπροπιόνης, φλουοξετίνη, ιμιπραμίνη, νεφαζοδόνη, παροξετίνη, σερτραλίνη, και βενλαφαξίνη. J Clin Ψυχιατρικής. 5? 56 (Suppl 6): 12 έως 21.
7. Trindade Ε, Δ Μένων, Topfer LA, Κολόμα C. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης και των τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών: μια μετα-ανάλυση. CMAJ. 1998? 159: 1245 - 1252.
8. Andrews G, GL Κάρτερ. Τι λέει ο κόσμος για τη θεραπεία τους γενικούς γιατρούς »του άγχους και της κατάθλιψης. Med J Aust. 2001? 175 (Συμπλ): S48-S51.
9. Piscopo Γ Kava Kava: Δώρο των νησιών. Alt Med αναθ 1997? 2: 355-381 [κριτική].
10. Lehmann EE, Kinzler J, J. Friedmann αποτελεσματικότητα ενός ειδικού εκχυλίσματος κάβα (Piper methysticum) σε ασθενείς με καταστάσεις άγχους, της έντασης και excitedness μη-ψυχική προέλευσης. Μια διπλή-τυφλή ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη της θεραπείας τεσσάρων εβδομάδων. Phytomedicine 1996? 3: 113 - 119.
11. Volz HP, Kieser Μ Kava-kava εκχύλισμα WS 1490 έναντι εικονικού φαρμάκου σε αγχώδεις διαταραχές. Μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο 25-εβδομάδων μελέτη εξωτερικά ιατρεία. Pharmacopsychiatry. 1.997? 30: 1-5.
12. Warnecke Γ Ψυχοσωματικής δυσλειτουργίες του τη γυναικεία κλιμακτήριο. Κλινική αποτελεσματικότητα και την ανοχή της κάβα εκχύλισμα WS 1490. Fortschr Med. 1991? 119-122 [στα γερμανικά].
13. De Leo V, La Marca Α, Morgante G, et al. Αξιολόγηση του συνδυασμού εκχυλίσματος κάβα με θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης για τη θεραπεία της μετεμμηνοπαυσιακής άγχους. Maturitas. 2001? 39: 185-188.
14. Harrer G, Sommer Η θεραπεία της ήπιας / μέτριας καταθλίψεις με Hypericum. Phytomedicine. 1994? 1: 3-8.
15. Ernst Ε βαλσαμόχορτο, ένα αντικαταθλιπτικό; Μια συστηματική, βάσει κριτηρίων κριτική. Phytomedicine. 1995? 2: 67-71.
16. Kasper S, Anghelescu IG, Szegedi A, et al. Ανώτερη αποτελεσματικότητα της Βότανο του Αγίου Ιωάννη WS εκχύλισμα 5570 σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη: μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πολυκεντρική μελέτη [ISRCTN77277298]. BMC Med. 2006? 4: 14.
17. Vorbach ΕΕ, Arnoldt ΚΗ, Hübner WD. Η αποτελεσματικότητα και η ανοχή του εκχυλίσματος βαλσαμόχορτο LI 160 έναντι ιμιπραμίνη σε ασθενείς με σοβαρή καταθλιπτικά επεισόδια σύμφωνα με το ICD-10. Pharmacopsychiatry. 1.997? 30 (suppl): 81-85.
18. Vorbach ΕΕ, Hübner WD, Arnoldt KH. Αποτελεσματικότητα και ανοχή του εκχυλίσματος Hypericum LI 160 σε σύγκριση με ιμιπραμίνη: τυχαιοποιημένη διπλή-τυφλή μελέτη με 135 εξωτερικοί ασθενείς. J Psychiatry Geriatr Neurol. 1994? 7 (suppl): S19-23.
19. Philipp Μ, Kohnen R, Hiller ΚΟ. Εκχύλισμα Hypericum έναντι ιμιπραμίνη ή εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με μέτρια κατάθλιψη: τυχαιοποιημένη πολυκεντρική μελέτη της θεραπείας για οκτώ εβδομάδες. BMJ. 1999? 319: 1534 με 1539.
20. Schrader Δ Ισοδυναμία του εκχυλίσματος βαλσαμόχορτο (ZE 117) και η φλουοξετίνη: μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη στην ήπια-μέτρια κατάθλιψη. Int Clin Psychopharmacol. 2000? 15: 61-68.
21. Η Woelk Σύγκριση μούστου και ιμιπραμίνη Αγίου Ιωάννη για τη θεραπεία της κατάθλιψης: τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη. BMJ. 2000? 321: 536-569.
22. Wheatley Δ LI 160, ένα απόσπασμα της βαλσαμόχορτο έναντι αμιτριπτυλίνη σε ελαφρώς έως μέτρια κατάθλιψη εξωτερικούς ασθενείς που ελέγχονται από έξι εβδομάδες κλινικής δοκιμής. Pharmacopsychiatry. 1.997? 30 (suppl): 77-80.
23. Volz HP, Laux σ πιθανή θεραπεία για την ουδό και την ήπια κατάθλιψη: μια σύγκριση των εκχυλισμάτων βαλσαμόχορτο και η φλουοξετίνη. Compr Ψυχιατρικής. 2000? 41 (2 Suppl 1): 133-137 [κριτική].
24. Harrer G, Hübner WD, Poduzweit Η αποτελεσματικότητα και η ανοχή του εκχυλίσματος Hypericum LI 160 σε σύγκριση με μαπροτιλίνης: Μια πολυκεντρική διπλή-τυφλή μελέτη. J Psychiatry Geriatr Neurol. 1994? 7 (suppl 1)? S24-S28.
25. Harrer G, U Schmidt, Kuhn U, ΒιΙΙθγ Α Σύγκριση της ισοδυναμίας μεταξύ εκχύλισμα Βότανο του Αγίου Ιωάννη LoHyp-57 και η φλουοξετίνη. Arzneimittelforschung. 1999? 49: 289-296.
26. Κατάθλιψη Hypericum Δίκη Study Group. Επίδραση του Hypericum perforatum (St John 's Wort) σε μείζονα καταθλιπτική διαταραχή: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. JAMA. 2002? 287: 1.807 - 1814.
27. Shelton RC, Keller MB, Gelenberg A, et al. Αποτελεσματικότητα της Βότανο του Αγίου Ιωάννη στη μείζονα κατάθλιψη: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. JAMA. 2001? 285: 1978 έως 1986.
28. Stafford Ν Γερμανία μπορεί να απαγορεύσει κάβα κάβα φυτικό συμπλήρωμα. Reuters, 19 Νοεμβρίου 2001.
29. Μ Escher, Desmeules J, Giostra Ε, Mentha Γ ηπατίτιδας συνδέονται με κάβα, ένα φυτικό φάρμακο για το άγχος. BMJ. 2001? 322: 139.
30. Μ Kraft, Spahn TW, Menzel J, et al. Κεραυνοβόλος ηπατική ανεπάρκεια μετά τη χορήγηση του αντικαταθλιπτικού Kava βότανα-Κάβα. Dtsch Med Wochenschr. 2001? 126: 970-972 [στα γερμανικά].
31. Strahl S, Ehret V, Dahm HH, Maier KP. Η νεκρωτική ηπατίτιδα μετά τη λήψη βότανα. Dtsch Med Wochenschr. 1998? 123: 1410-1414 [στα γερμανικά].
32. Russmann S, Lauterburg BH, Helbling Α Κάβα ηπατοτοξικότητα. Ann Intern Med. 2001? 135: 68-69 [επιστολή].
33. Markowitz JS, Donovan JL, DeVane CL, et al. Επίδραση της Βότανο του Αγίου Ιωάννη στο μεταβολισμό των φαρμάκων από την επαγωγή του κυτοχρώματος Ρ450 3Α4 ενζύμου. JAMA. 2003? 290: 1500 με 1504.
34. Greive Μ Α Modern Herbal. Νέα Υόρκη, Harcourt, Brace & Co, 1931.
35. Basch Ε, Foppa Ι, Liebowitz R, et al. Λεβάντα (Lavandula angustifolia Miller). J Herb Pharmacother. 2004? 4 (2): 63-78.
36. Blumenthal M, ed. Λεβάντα λουλούδι. Σε: The Complete Γερμανική Επιτροπή Ε Μονογραφίες. Ώστιν, Τέξας, αμερικανικό βοτανικό Συμβούλιο, 1998: 159-160.
37. Cavanagh ΕΕΔΕ, Wilkinson JM. Βιολογικές δραστηριότητες αιθέριο έλαιο λεβάντας. Phytother Res 2002? 16? 301-308.
38. Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία, 6η έκδοση, 2008.
39. [αριθ συγγραφέα απαριθμούνται]. Lavadulae Flos. Lavandulae aetheroleum. (Λεβάντα λουλούδι. Lavender Oil). ESCOP Μονογραφίες. Η επιστημονική βάση για Βοτανοθεραπεία Προϊόντα, 2η έκδ. Συμπλήρωμα. Νέα Υόρκη και τη Στουτγάρδη, Thieme, 2009: 147-156.
40. Η Aoshima, Hamamoto Κ Ενίσχυση των υποδοχέων GABAA που εκφράζονται σε ωοκύτταρα Xenopus από το άρωμα και phytoncid. Biosc ΒίοίβοηηοΙ Biochem 1999? 63: 743-748.
41. Lis-Balchin Μ, Hart Σ Μελέτες σχετικά με τον τρόπο δράσης του αιθέριου ελαίου της λεβάντας. Phytother Res 1999? 13 (6): 540-542.
42. Elizabetsky Ε, αλ MJE. Επιδράσεις της λιναλοόλης επί γλουταμινεργικής σύστημα στον εγκεφαλικό φλοιό αρουραίου. Neurochem Res 1995? 20: 461 έως 465.
43. Απ L, Barocci S, Sonnino S, et al. Λιναλοόλη τροποποιεί τις νικοτινικό κινητική υποδοχέα διαύλου ιόντων στη νευρομυϊκή σύναψη ποντίκι. Pharmacol Res. 2000? 42: 177-182.
44. Tisserand R, Τ Balacs ασφάλεια Αιθέριο έλαιο. Ένας οδηγός για Επαγγελματίες Υγείας. Harcourt 1999: Γλασκώβη.
45. Buchbauer G, Jirovetz L, W Jager, Dietrich Η Plank Γ Αρωματοθεραπεία: αποδείξεις για κατασταλτικές επιδράσεις του αιθέριου ελαίου της λεβάντας μετά την εισπνοή. Ζ Naturforsch Γ 1991? 46: 1067 έως 1072.
46. Πόρπη J. Αρωματοθεραπεία. Nurs Times. 1993? 89: 32-35.
47. Dunn C, J ύπνου, Collett Δ Τηλεπισκόπησης βελτίωση: Μια πειραματική μελέτη για την αξιολόγηση της χρήσης των μασάζ αρωματοθεραπείας και τις περιόδους ανάπαυσης σε μονάδα εντατικής θεραπείας. J Adv Νοσηλευτική. 1995? 21: 34-40.
48. Μ Hardy, Kirk-Smith MD, Stretch DD. Αντικατάσταση της φαρμακευτικής αγωγής για την αϋπνία από την οσμή του περιβάλλοντος. Lancet 1995? 346: 701.
49. Hudson R. Νοσηλευτική: η αξία της λεβάντας για την ανάπαυση και τη δραστηριότητα στους ηλικιωμένους ασθενείς. Συμπληρώνουν Ther Med. 1.996? 4: 52-57.
50. Wolfe Ν, Herzberg J. Can έλαια αρωματοθεραπείας προώθηση του ύπνου σε σοβαρά ασθενείς με άνοια; Int J Geriatr Psychiatry. 1996? 11: 926-927.
51. Itai Τ, Amayasu Η Kuribayashi Μ κ.ά.. Ψυχολογικές επιδράσεις της αρωματοθεραπείας σε χρόνια αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς. Ψυχιατρικής & Clin Neurosci. 2000? 54: 393-397.
52. Louis Μ, Κοβάλσκι SD. Η χρήση της αρωματοθεραπείας με τους ασθενείς ξενώνα για να μειώσετε τον πόνο, το άγχος και η κατάθλιψη και να προωθηθεί μια αυξημένη αίσθηση της ευημερίας. Am J Hosp Palliat Care. 2002? 19: 381-386.
53. Lehrner J, Marwinski G, S Lehr, Johren P, Deecke Λ περιβάλλοντος οσμές του πορτοκαλί και λεβάντα μείωση του άγχους και τη βελτίωση της διάθεσης σε ένα οδοντιατρείο. Physiol Behav. 2005? 86: 92-95.
54. Xu F, Κ Uebaba, Ogawa H, et al. Φαρμακο-φυσιο-ψυχολογικές επιπτώσεις της θεραπείας Ayurvedic λάδι που στάζει με αιθέριο έλαιο από Lavendula angustifolia. J Altern Συμπλήρωμα Med. 2008? 14 (8): 947-956.
55. Walsh Ε, Γ Wilson Συμπληρωματικές θεραπείες σε μακράς διαμονής νευρολογίας σε ασθενείς ρυθμίσεις. Nurs Stand. 1999? 13: 32-35.
56. Alaoui-Ismaili O, Vernet-Μόρι Ε, Dittmar Α, Delhomme G, Chanel J. Οσμή ηδονικές: σύνδεση με τη συναισθηματική ανταπόκριση εκτιμήθηκε με αυτόνομο παραμέτρους. Chem αισθήσεις. 1.997? 22 (3): 237-248.
57. Tysoe Π Η επίδραση για το προσωπικό των αιθέριων καυστήρες πετρελαίου στις ρυθμίσεις παρατεταμένη περίθαλψη. Int J Nurs Pract. 2000? 6: 110-112.
58. Ντιέγκο MA, Τζόουνς NA, T τομέα, κ.ά.. Αρωματοθεραπεία επηρεάζει θετικά την ψυχική διάθεση, ΗΕΓ πρότυπα της εγρήγορσης, και τα μαθηματικά υπολογισμούς. Int J Neurosci. 1998? 96: 217-224.
59. Lewith GT, Godfrey μ.Χ., Prescott Ρ Α μονή-τυφλή, τυχαιοποιημένη πιλοτική μελέτη αξιολόγησης το άρωμα της Lavandula angustifolia, ως θεραπεία για την ήπια αϋπνία. J Altern Συμπλήρωμα Med. 2005? 11 (4): 631-637.
60. Πόρπη J. χρήση της αρωματοθεραπείας ως συμπληρωματική θεραπεία για το χρόνιο πόνο. Altern Ther Υγείας Med 1999? 5: 42-51.
61. Bradley BF, Μπράουν SL, Chu S, Lea RW. Επιπτώσεις από του στόματος χορηγούμενης αιθέριο έλαιο λεβάντας σε απαντήσεις στην αγχωτική αποσπάσματα ταινιών. Hum Psychopharmacol. 2009? 24 (4): 319-330.
62. Kasper S, M Gastpar, Müller WE et al. Silexan, ένα από του στόματος παρασκεύασμα έλαιο Lavandula, είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της «υποσυνδρομική» διαταραχή άγχους: μια τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή. Int Clin Psychopharmacol 2010? 25: 277-287.
63. Η Woelk, Schlaefke S. Μια πολυκεντρική, διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη του παρασκευάσματος ελαίου λεβάντας Silexan σε σύγκριση με Lorazepam για γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. Phytomedicine. 2010? 17: 94-99.
64. Azkhondzadeh S, Kashani L, Fotouhi A, et al. Σύγκριση Mill Lavandula angustifolia. βάμμα και ιμιπραμίνη στην θεραπεία της ήπιας έως μέτριας κατάθλιψης: μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη. Prog Neuropsychopharmacol Biol Ψυχιατρικής. 2003? 27 (1): 123-127.
65. Stange R, S Schaper, Uehleke Β, Dienel Α, Σ Schlaefke μελέτη Φάσης ΙΙ για τις επιπτώσεις έλαιο λεβάντας (Silexan) σε ασθενείς με νευρασθένεια, μετατραυματικές διαταραχές άγχους ή διαταραχή σωματοποίηση. Εστίαση σε εναλλακτικές και συμπληρωματικές θεραπείες. 2007? 12: 46.
66. Tisserand R. Λεβάντα κτυπά βενζοδιαζεπίνες. Int J Aromather. 1,988? 1: 1-2.
67. Η Woelk, Καπούλα O, S Lehr, Schröter Κ, Weinholz Π Η σύγκριση των Κάβα WS ειδικό απόσταγμα 1490 και βενζοδιαζεπίνες στους ασθενείς με άγχος. Healthnotes κριτική. 1999? 6: 265-270.
68. Bielski RJ, Bose Α, Chang CC. Μια διπλή-τυφλή σύγκριση της εσιταλοπράμης και παροξετίνης στη μακροχρόνια θεραπεία της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής. Ann Clin Ψυχιατρικής. 2005? 17 (2): 65-69.
69. Allgulander C, Χάρτφορντ J, J Russell, et al. Φαρμακοθεραπεία της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής: τα αποτελέσματα της θεραπείας ντουλοξετίνης από μια συγκεντρωτική ανάλυση τριών κλινικών δοκιμών. Curr Med Res Ορίη. 2007? 23 (6): 1245-1252.
70. Hidalgo RB, Tupler LA, Davidson JR. Μια ανάλυση επίδραση μεγέθους των φαρμακολογικών θεραπειών για τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. J Psychopharmacol. 2007? 21: 864-872.
71. Η Woelk, Καπούλα O, S Lehr, Schröter Κ, Weinholz Π Η σύγκριση των Κάβα WS ειδικό απόσταγμα 1490 και βενζοδιαζεπίνες στους ασθενείς με άγχος. Healthnotes κριτική. 1999? 6: 265-270.
72. Bielski RJ, Bose Α, Chang CC. Μια διπλή-τυφλή σύγκριση της εσιταλοπράμης και παροξετίνης στη μακροχρόνια θεραπεία της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής. Ann Clin Ψυχιατρικής. 2005? 17 (2): 65-69.
73. Atanassova-Shopova S, Roussinov KS. Σε ορισμένες κεντρικές νευροτροπικός επιπτώσεις της αιθέριο έλαιο λεβάντας. Ιζν Inst Fiziol. 1970? 13? 69-77.
74. Leung AY, Foster Σ Εγκυκλοπαίδεια των κοινών φυσικών συστατικών που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, τα ναρκωτικά και τα καλλυντικά. John Wiley & Sons, New York, 1996: 339-342.
75. Henley DK, Lipson Ν, Korach KS, Bloch CA. Προεφηβικής γυναικομαστία συνδέεται με λεβάντα και τσάι έλαια δέντρο. Ν Engl J Med. 2007? 356: 479-485.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου